‘We zijn er altijd voor elkaar’

Prostaatkanker veranderde de vriendschap van Mathieu en Patrick

Mathieu en Patrick zijn vrienden sinds de lagere school. 6 jaar geleden kreeg Mathieu de diagnose prostaatkanker. Er volgde een achtbaan vol emoties. Een rit die de vriendschap van de 2 mannen versterkt, maar ook ingewikkelder maakt.

Nog nooit verteld

Mathieu: "Ik was nog nooit flauwgevallen, maar toen ik de diagnose kreeg ging ik even ‘out’. Het was prostaatkanker en volgens de uroloog niet te overleven. Even later zat ik zwijgend in de auto met mijn vrouw. Wat nu?! De artsen gaven me 2 jaar. Ik wist niet wat me overkwam. Je bent van de ene op de andere dag bezig met: hoelang kan ik mijn kinderen nog naar school brengen? Hoelang zie ik mijn vrienden nog?"

Patrick: "Ik weet nog als de dag van gisteren dat ik een sms kreeg van Mathieu. Het nieuws kwam binnen als een bom. 2 jonge kinderen en dan dit. Thuis stortte ik letterlijk in van verdriet. Dat heb ik Mathieu nog nooit verteld.

Thuis stortte ik in van verdriet. Dat heb ik Mathieu nog nooit verteld. 

Een bijzondere periode

We wilden iets doen voor Mathieu wat bij hem past. Dus we liepen na zijn operatie met z’n allen de Elfstedentocht om geld op te halen voor prostaatkankeronderzoek. Een zware wandeltocht waar we maanden elke zondag voor trainden. Dat was een bijzondere periode. We hadden echt quality time met elkaar." Mathieu: "Ook voor vrienden kwam kanker dichtbij toen ik ziek werd. Ze hielpen me erdoorheen door me een doel te geven. Dat betekende veel voor mij.

Opnieuw een klap

Na de operatie kreeg ik goede uitslagen. Heel raar is dat. Het ene moment ben je bezig met de dood, het volgende ogenblik staat het leven voor je open. Patrick organiseerde een reis naar Ibiza om het leven te vieren. Vlak daarna kreeg ik opnieuw een grote klap: uitzaaiingen. Ik onderging bestralingen, nanotherapie en 5 operaties.’ Patrick: ‘Zoals je merkt, opgeven is voor Mathieu geen optie. Daar heb ik grote bewondering voor. Hoop doet leven.’

Ik ben er nog dankzij onderzoek

Mathieu: ‘Het is nu 6 jaar later. Ik ben er nog dankzij onderzoek en behandelingen. Ik heb ook altijd gewerkt aan herstel: sporten, gezond eten, rust nemen. Over de laatste uitslag ben ik tevreden, de bloedwaarde was bijzonder laag. Ik wens vurig dat die onmeetbaar wordt. Pas dan is er geen prostaatkanker meer actief in mijn lichaam. De kinderen moeten nog lang een papa hebben, dat staat bovenaan.

Vriendschap

De achtbaan heeft me wel veranderd. Ik leef bijvoorbeeld meer in het moment en ik zoek minder de drukte op. Dat is moeilijk te begrijpen voor mensen die niet ziek zijn. Vriendschap is daarom voor mij ingewikkelder geworden." Patrick: "Dat geldt aan 2 kanten en is volkomen logisch. Mijn leven dendert in sneltreinvaart verder, terwijl dat van Mathieu stilstaat. Daarom vinden we soms andere dingen belangrijk. Gelukkig kunnen we er goed over praten. Het is een lastige periode, maar  wat er ook gebeurt, we zullen er altijd voor elkaar zijn."