Barbara koos voor geen reconstructie

Barbara (52) kreeg 2 keer borstkanker. Beide borsten werden afgezet en ze koos ervoor om deze niet te reconstrueren en om geen protheses te dragen.

In 2014 ging ze voor een reguliere controle vanwege dat borstkanker veel in de familie voor kwam, naar de arts. Twee maanden eerder voelde ze een knobbel in haar borst. Barbara: “Dat had ik eigenlijk een beetje weggestopt. Maar een paar dagen later was het mis. Ja, ik had meteen moeten reageren toen ik iets voelde, want ik bleek een zwaar agressief en snelgroeiende tumor te hebben. Mijn les: niet wachten en meteen gaan als je wat voelt.” 

Carpe diem

“Bang voor de dood ben ik nooit geweest. Ik moest het ondergaan, alle behandelingen en het proces van ziek zijn. De realisatie dat ik kanker heb, die moest bij mij echt indalen. Ik voelde me er niet anders door. Of, zoals een lotgenoot zei: je bent niet je kanker, alleen je hebt iets. Je bent niet anders. Dat heeft mij heel erg geholpen.
Ook deze dag gaat weer voorbij. Op slechte dagen was dat mijn mantra. Ook op de moeilijkste dagen probeerde ik te denken aan wat me blij maakt, aan de juice of life. Carpe diem, pluk de dag. Dat deed ik bijvoorbeeld door te wandelen en knuffelen met de hond. Vind waar je blij van wordt. En houd dat vol en blijf dat doen.

Wil ik een reconstructie?

Ik kreeg kanker in mijn rechterborst. Toen werd ik borstbesparend geopereerd. De behandelingen waren heftig, bestralen en chemotherapie. Het resultaat was mooi want je zag amper een litteken. Vorig jaar kwam de kanker terug in dezelfde borst. Omdat een nichtje van mij borstkanker kreeg, was er genonderzoek gedaan. Ik wist toen net dat ik belast ben met CHEK2. Toen ben ik gaan nadenken over wat ik wil. Wil ik amputeren en reconstructie? Wat kan er allemaal? En hoe zien die nieuwe borsten eruit? Je krijgt dan 2 nieuwe hobbels, er zitten geen zenuwen in. Dat wilde ik niet. Elke vorm van reconstructie is een aanslag op je lijf. En ook na bestraling is dat lastig, met veel kans op complicaties. Ik koos voor dubbele amputatie zonder reconstructie. In plaats van die reconstructie, hebben ze toen ook mijn buik hersteld.  Door mijn twee zwangerschappen was die gaan hangen en het litteken van de keizersnede was vergroeid. Nu ben ik echt helemaal plat en klopt het.

Plat

Wie ben ik zonder die borsten? Ik mag mezelf weer opnieuw uitvinden. In alle vormen. Ik wil geen bh aan met vulling. En die wil ik ook niet dragen omdat die jurk dan leuk staat. Als ik mezelf wil zijn, dan wil ik een mooie jurk aan, die past omdat ik plat ben.

Ik merk ook niet dat mensen me aankijken.  Online zijn er allerlei dames die ook plat zijn. Die communiceren over happy flatties en going flat. Ze laten zich ook zien op social media. Dat doe ik ook. Van de zomer ben ik met een vakantiekiekje op mijn tijdlijn gegaan. Daar zag je mijn platte borst. Ik vind het belangrijk dat vrouwen ook de keuze voorgespiegeld moeten krijgen dat beide borsten amputeren zonder reconstructie ook prima is. Nu wordt het als behandelplan niet aangedragen. Je moet er om vragen.

Ik vind het prima dat ik plat ben. Dat ik niet meer vrouwelijk ben, dat klopt niet. Wat is vrouwelijkheid? En wat was het hiervoor? Daar praat ik ook over met mannen omdat ik benieuwd ben hoe zij hierover denken. Ik ben nu meer verbonden met mijn vrouwelijkheid dan toen ik nog borsten had. Ik ben blij dat erover praten andere lotgenoten helpt.”

Fotografie: Nynja Dudok Photography