Hoe werkt onderzoek?
Onderzoekers en artsen zijn steeds op zoek naar nieuwe, betere en minder belastende behandelingen tegen kanker. Met als doel kanker te voorkomen en de overlevingskansen of de levenskwaliteit van patiënten te verbeteren. Medisch-wetenschappelijk onderzoek is daarvoor de basis. Denk aan onderzoek naar nieuwe medicijnen, nieuwe manieren van opereren en bestralen, combinaties van bestaande behandelmethoden of totaal nieuwe benaderingen in de behandeling van kanker. Maar ook nieuwe manieren om kanker zo vroeg mogelijk op te sporen, psychosociaal onderzoek en/of onderzoek naar de kwaliteit van leven tijdens of na een behandeling kunnen het onderwerp van medisch-wetenschappelijk onderzoek zijn.
Van idee tot praktijk: een lange weg
Van een ruw idee tot en met de ziekenhuispraktijk is een langdurig en onvoorspelbaar proces. Veel ideeën blijken niet te werken of zijn niet veilig. Dat is de grilligheid van onderzoek en dat is ook logisch en de bedoeling. Want we zijn wel degelijk opgeschoten. Was in 1949 de vijfjaarsoverleving 25%, inmiddels is deze gestegen naar 68%.
Hoewel er veel verschillen zijn tussen onderzoeken, zijn er ook overeenkomsten. Zo gaat er aan veel in de praktijk gerealiseerde onderzoeksresultaten een proces vooraf dat is onder te verdelen in drie onderzoekstrajecten.
Het doel van onderzoek in het Exploratietraject is om basale inzichten te krijgen in het ontstaan en de groei van kanker, de (psychosociale) effecten van kanker en relevante technologische ontwikkelingen. Het draait vooral om fundamenteel en vroeg-translationeel wetenschappelijk onderzoek: een ruw idee, iets dat er veelbelovend uitziet en erom vraagt verder uitgezocht te worden, plus te zoeken naar bewijs dat het zou kunnen werken.
In het Ontwikkelingstraject werken onderzoekers aan het verder ontwikkelen van een vinding, aan het testen of het daadwerkelijk werkt, wat het precies doet en of het veilig is. Vervolgens testen onderzoekers de vinding of behandeling voor het eerst op mensen. Eerst in heel kleine groepjes (fase o en 1), dan bij steeds grotere groepen (fase 2 en 3).
In het Praktijktraject draait het om het implementeren (realiseren) van succesvolle, nieuwe behandelingen, diagnostiek of zorg in de dagelijkse praktijk, en ervoor te zorgen dat deze beschikbaar komt voor iedereen die er baat bij heeft.
Al met al gebeurt onderzoek op een wetenschappelijke en ethisch verantwoorde manier, zeer zorgvuldig en stap voor stap. Na iedere stap kan blijken dat een vinding niet werkt of niet veilig is. Daarnaast kan elke nieuwe behandeling naast voordelen ook nadelen hebben. De nieuwe behandeling wordt daarom nauwkeurig bestudeerd. Nadeel: door al deze stappen kost het allemaal veel tijd. Tijd die kankerpatiënten – en wij als maatschappij, we lopen immers allemaal risico kanker te krijgen – niet hebben.
Vindingen sneller bij de patiënt
Het KWF Programma Onderzoek & Implementatie is erop gericht dat onderzoeksresultaten sneller en vaker een vertaling krijgen in praktische toepassingen voor patiënten en zorgverleners. Bijvoorbeeld door onderzoekers al in een vroeg stadium te laten nadenken over de doorontwikkeling van hun vinding tot aan het ziekenhuisbed. Wat daarvoor nodig is, schetsen ze in een zogeheten ontwikkelplan. KWF blijft gefinancierde projecten volgen. We proberen knelpunten weg te nemen en kansen te grijpen als die zich voordoen, bijvoorbeeld door andere partijen bij een project te betrekken. Ook bieden we een flexibele financiering aan. Elke geïnvesteerde euro moet zoveel mogelijk impact hebben op de missie van KWF.
