Behandeling van kwetsbare of niet-fitte patiënten met nieuw gediagnostiseerd Multipel Myeloom met Ixazomib, Daratumumab en lage dosis dexamethason.

Multipel myeloom is een vorm van bloedkanker die met name bij ouderen voorkomt, met een gemiddelde leeftijd van ongeveer 70 jaar. Dankzij betere behandelingen (zoals proteasoomremmers) zijn de perspectieven van patiënten verbeterd. Zo is de gemiddelde overleving van 2-3 jaar naar momenteel ongeveer 4-5 jaar gestegen. 
Voor een deel van de oudere patiënten geldt helaas dat ze de behandeling moeten staken, omdat de bijwerkingen te ernstig zijn. Dat geldt voor zo’n 20-30% van de patiënten. Deze groep kwetsbare ouderen krijgt steeds meer aandacht van onderzoekers. 

Het onderzoeksproject

In deze studie willen de onderzoekers de groep kwetsbare ouderen beter kunnen identificeren én de behandeling voor hen verbeteren. Op die manier willen ze voorkomen dat patiënten de behandeling moeten staken. Het is voor deze groep van groot belang dat de bijwerkingen omlaag gaan. 

Voor wat betreft de behandelkant komt er in dit project een patiëntenstudie waarin de ouderen één keer per week een proteasoomremmer oraal innemen. Deze wordt gecombineerd met een medicijn dat aangrijpt op het immuunsysteem. Dit middel was voorheen nog niet voorhanden voor behandeling bij multipel myeloom. Verwachting is dat beide medicijnen minder bijwerkingen geven dan de huidige. 

Daarnaast wordt in dit project de frailty index onder de loep genomen. Deze is ontwikkeld door de International Myeloma Working group, op basis van de leeftijd, dagelijkse mobiliteit en co-morbiditeit (aanwezigheid van andere ziekten). Door daar andere lichaamsfuncties (bijv. loopsnelheid) aan toe te voegen, moet het voortaan voor artsen beter mogelijk worden om kwetsbare ouderen te identificeren.

Relevantie voor de patiënt

Met een vergrijzende populatie en een groep kwetsbare ouderen die momenteel de behandeling voor multipel myeloom niet kunnen voltooien, is het van belang enerzijds de therapie voor deze patiënten te optimaliseren en anderzijds onderzoek te doen naar hoe we beter kunnen voorspellen wie baat heeft bij de therapie.