Humor maakt het draaglijker
Vriendschap werd lifeline toen André van der Toorn non-hodgkinlymfoom kreeg
Vrienden André en Remco winden er geen doekjes om. Kanker is een rotziekte en ze gingen die te lijf met humor en relativering. Ze beschrijven hun vriendschap als ‘een goed huwelijk, zonder seks’.
Vriendschap is mijn lifeline
Geen invoelend ‘hoe gaat het er nu mee?’ maar een keiharde grap. Zo springen de vrienden met elkaar om. Ze werden vrienden in de jaren ‘90 toen ze beiden bij de KRO werkten. Die vriendschap werd voor André (presentator van Wegmisbruikers) een lifeline toen in 2017 duidelijk werd dat er iets heel erg mis was in zijn lichaam. “In blinde paniek belde ik Remco. Hij was onderweg naar huis, maar draaide om en sindsdien was hij er op letterlijk álle momenten dat ik hem nodig had. Als ik gek werd van de onduidelijkheid in het ziekenhuis, ging hij eropaf. Als ik als een hoopje ellende in bed lag, trok hij mij eruit om iets te gaan doen. Hij heeft 15.000 kilometer gereden om er voor mij te kunnen zijn.”
Gele ruitensproeiervloeistof
André zoekt in zijn telefoon een appje van Remco: 'Lieve vriend, we gaan het komende kanker half jaar kankerhard rammen. Ik ben en blijf bij je. Elke dag. We gaan dit overwinnen'. Remco: “Ja, een beetje pathetisch, maar zo voelde ik het wel. We gaan hier samen uitkomen. En ach, wat kost mij zo’n appje nou…” De mannen kijken elkaar aan en lachen. André daarna bloedserieus: “Vergis je niet: Remco is mijn reddende engel, mijn steun en toeverlaat. Toen ik geopereerd werd aan een tumor in mijn rug, toen ik de diagnose non-hodgkinlymfoom kreeg, toen ik in een revalidatiecentrum zat om weer te leren lopen. Maar ook toen ik laatst ruitensproeiervloeistof bij een benzinestation had gekocht. Bleek dat spul geel te zijn. Ik kan sinds de talloze zakken chemo geen gele vloeistof meer zien. Mijn hele lichaam sloeg ongecontroleerd op hol en ik stond te trillen op mijn benen. Ja, dan bel ik Remco en roep help!. ‘Gewoon erin gooien lul’, zegt hij dan. ‘Niets aan het handje’.”
André: 'Ik wens iedereen een Remco'
Geen geneuzel meer
De vrienden hadden er vertrouwen in dat het uiteindelijk goed zou komen. Remco: “Er ging een vrachtwagen aan medicijnen in dat lijf van André. De artsen gingen er met gestrekt been in, wij ook. Dat moest goedkomen. En zo niet, dan toch.” André: “En dan komt het goed. Krijg je een prachtig bericht. Maar inmiddels weet ik dat het leven na de kanker misschien nog wel zwaarder is. Je hebt geen houvast meer, je moet je leven opnieuw uitvinden. Wat ik wél weet: ik heb geen zin meer in gedoe, geneuzel. Kijk ook niet vooruit. Zonde van de tijd en energie. Want morgen kunnen alle kaarten opeens weer anders liggen. Gelukkig denkt Remco daar precies zo over!”
