Lisa en Julia vertellen over hun broertje Melle
"Eigenlijk is hij al een man, maar hij blijft altijd ons kleine broertje!"
Lisa (29), Julia (26) en Melle (22) uit Amsterdam hadden altijd al een hechte band. Ondanks het leeftijdsverschil. “Eigenlijk zou je geen Broer en Zus Dag nodig moeten hebben om te zeggen wat je voor elkaar voelt.”
Wat betekent je kleine broertje voor jullie?
Lisa: "Ik houd ontzettend veel van m’n broertje. Dat is niet te omschrijven. Dat is er gewoon. Mijn broertje is een chaotische grappenmaker met een hart van goud. Omdat er tussen ons een groot leeftijdsverschil zit, had hij vroeger eigenlijk drie moeders!"
Julia: "Met z’n lage stem en enorme spierbundels is hij nu eigenlijk een man, maar hij blijft altijd ons kleine broertje! Hij is belangrijk voor mij. Ik vind het belangrijk dat hij achter mijn keuzes staat. Toen ik een vriendje kreeg, hoopte ik dat Mel hem net zo leuk zou vinden als ik. Dat was gelukkig zo. Hij zei zelfs een keer in de kroeg, met teveel bier op. ‘Je bent de broer die ik nooit heb gehad’.”
Radio-DJ Giel Beelen, die de Nationale Boer en Zus Dag in het leven riep, verloor helaas zijn zus Saskia aan kanker. Daarom roept hij alle zussen en broers op om op deze dag te uiten wat je voor elkaar betekent. Doen jullie dat ook?
Julia: “We uiten dat eigenlijk best vaak tussen de regels door. Het zit hem in kleine dingen. Soms sluiten we sms’jes af met: I love you! Of als ik ‘s avonds in het donker naar huis moet fietsen, zegt Melle. 'App je wel even als je thuis bent?' Dat vind ik dan heel schattig. Eigenlijk is dat ook liefde.”
Een op de drie mensen in Nederland krijgt kanker. Kende je deze cijfers?
Lisa: “Ja, ik ken de cijfers en ik haat het. Juist omdat die schokkende cijfers zo pijnlijk duidelijk zijn, komt het heel dichtbij.”
Julia: “Helaas maakten we kanker van dichtbij mee. Mijn vader verloor op zijn dertiende zijn beiden ouders door kanker. Hij ging toen bij zijn oudere zus wonen. Zij overleed twee jaar geleden aan kanker. Zij hadden een hechte band, dus het is verdrietig voor mijn vader dat hij zijn zus, die als een soort moeder voor hem was, op vrij jonge leeftijd verloor.”
Lisa: “Ik vond het verlies van mijn tante zó oneerlijk; dat iemand die kerngezond is, toch zó ziek kan zijn. Vaak denk ik aan haar; aan wat ze zou hebben gezegd op bepaalde momenten, hoe sterk en bijzonder ze was… Vaak word ik daar vrolijk van, maar soms ook boos of verdrietig.”
Julia: “Ik heb lang in angst geleefd. Het komt zoveel in de familie voor. Zou ik het ook krijgen? Mijn tante heeft destijds laten onderzoeken of de kanker erfelijk was. Dat was gelukkig niet zo. Sindsdien heb ik meer rust. Ik wil positief blijven denken. Als er tegenslag komt, zie ik het dan wel. Ik laat mensen nu eerder weten wat ze voor me betekenen. We gaan er soms ten onrechte vanuit dat de ander dat wel weet, maar dat is vaak niet zo. Het is mooi dat de Broer en Zus Dag een aanleiding geeft, maar eigenlijk zou je dat elke dag moeten zeggen.”
